Πολλοί έντονοι πόνοι είναι ένα χρήσιμο σήμα συναγερμού από το σώμα μας, που μας προειδοποιεί άμεσα, ότι υπάρχει τραυματισμός ή ασθένεια. Οι περισσότεροι μικρής διάρκειας και έντασης πόνοι βελτιώνονται μόνοι τους ή με απλή θεραπεία. Ο χρόνιος πόνος, από την άλλη πλευρά, δεν φαίνεται να εξυπηρετεί κανένα χρήσιμο σκοπό και έχει τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή πολλών ανθρώπων. Εκτιμάται ότι 1 στους 5 ανθρώπους, που ζουν στην Ευρώπη, βιώνει κάποια μορφή χρόνιου πόνου, το 34% από αυτούς αξιολογεί την ένταση του πόνου ως σοβαρή, ενώ το 70% έκανε πάνω από ένα χρόνο να διαγνωσθεί. Οι καταστάσεις χρόνιου πόνου είναι οι πιο διαδεδομένες χρόνιες παθήσεις που απασχολούν το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και ο χρόνιος πόνος έχει αναγνωρισθεί από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα ως ασθένεια.
Ο Χρόνιος πόνος είναι ασθένεια: οι επιπτώσεις στη ζωή μας
Ο χρόνιος πόνος αποτελεί ένα μεγάλο βάρος για το άτομο και την κοινωνία
Ο προσωπικός αντίκτυπος του χρόνιου πόνου στη ζωή ενός ατόμου εξαρτάται από την ένταση και τη διάρκεια του πόνου, καθώς και την ικανότητά του να προλάβει και να διαχειριστεί αποτελεσματικά τον πόνο του. Ο χρόνιος πόνος μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της κοινωνικής και της επαγγελματικής δραστηριότητας, καθώς και σε κοινωνική απομόνωση και να επηρεάσει δραματικά την καθημερινή ζωή του ατόμου που υποφέρει από πόνο. Η εμπειρία του πόνου επηρεάζεται από τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις συμπεριφορές, το κοινωνικό και εργασιακό μας περιβάλλον. Υψηλά επίπεδα ανησυχίας και κακής διάθεσης είναι κοινά συμπτώματα σε άτομα που ζουν με χρόνιο πόνο. Εξάλλου η ίδια η κατάθλιψη επιδεινώνει τον πόνο, με αποτέλεσμα το άτομο να μπαίνει σε έναν φαύλο κύκλο που είναι δύσκολο να σπάσει μετά την εγκατάστασή του.
Η εκπαίδευση στη διαχείριση του πόνου εξακολουθεί να αποτελεί χαμηλή προτεραιότητα στα προγράμματα σπουδών των επαγγελματιών υγείας, παρά την έρευνα δεκαετιών που τεκμηριώνει τις ανεκπλήρωτες εκπαιδευτικές ανάγκες. Πολλές διεθνείς μελέτες δείχνουν ότι ο επίμονος πόνος είναι μια σημαντική και αυξανόμενη αιτία νοσηρότητας και αναπηρίας παγκοσμίως. Τα άτομα με χρόνιο πόνο, ζουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους έξω από το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, στο σπίτι, με τις οικογένειές τους. Σε αυτό το πλαίσιο διαχειρίζονται μόνα τους, καθημερινά, τις συνέπειες της κατάστασης του πόνου. Η επιτυχής διαχείριση του χρόνιου πόνου απαιτεί εκπαίδευση και αυτοδιαχείριση σε βασικές δεξιότητες ζωής. Η αυτοδιαχείριση είναι η πρώτη βαθμίδα στη φροντίδα του πόνου-ακολουθούμενη από την πρωτοβάθμια περίθαλψη και την εξειδικευμένη φροντίδα.
Ο χρόνιος πόνος είναι ασθένεια που πρέπει να αντιμετωπίσεις
Ο πόνος είναι μια πολύ προσωπική εμπειρία. Μόνο το άτομο που πονάει μπορεί να πει πόσο ακριβώς πονάει. Τόσο ο οξύς, όσο και ο χρόνιος πόνος μπορεί να είναι εξουθενωτικοί και αμφότεροι μπορεί να επηρεαστούν από την ψυχική κατάσταση ενός ατόμου, καθώς η ψυχολογική δυσφορία μπορεί να ενισχύσει τον πόνο.
Είστε ανήσυχοι, αγχωμένοι, καταθλιπτικοί, θυμωμένοι, ευερέθιστοι, αγχωμένοι;
Όλα αυτά τα συναισθήματα επηρεάζουν τον τρόπο λειτουργίας του νευρικού σας συστήματος. Εάν αυτά τα συναισθήματα δεν αντιμετωπιστούν σωστά, μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης και διάρκειας του χρόνιου πόνου και μπορούν, επίσης να αυξήσουν την ταλαιπωρία σας, εάν υποφέρετε ήδη από χρόνιο πόνο. Η φύση του χρόνιου πόνου – το γεγονός ότι είναι συνεχής και σε ορισμένες περιπτώσεις φαίνεται σχεδόν σταθερός – καθιστά το άτομο πιο ευαίσθητο σε ψυχολογικές συνέπειες, όπως η κατάθλιψη και το άγχος.
Ο χρόνιος πόνος διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές αιτίες μακροχρόνιου πόνου. Εάν ο πόνος δεν βελτιώνεται, μετά από τραυματισμό ή εάν έχετε χρόνιο πόνο για περισσότερο από 3 μήνες, θα πρέπει να επισκεφθείτε έναν γιατρό για να αντιμετωπίσετε εγκαίρως το πρόβλημα. Αν αυτό δεν φέρει αποτέλεσμα, ο γιατρός σας θα πρέπει να σας συστήσει να απευθυνθείτε σε γιατρό εξειδικευμένο στην αντιμετώπιση του πόνου ή σε ένα ιατρείο πόνου.
